Formacja kandydatów do Towarzystwa Ducha Świętego trwa osiem lat i obejmuje: czas formacji wstępnej, roczny okres nowicjatu oraz sześcioletnią formację seminaryjną.
W ciągu trwania formacji pragniemy odnaleźć się w gronie uczniów Chrystusa. Uczeń ze swej strony to nie ten, kto spełnia jakieś normy, ale ten, kto we wszystkim należy do swego Mistrza: myśli i działa tak jak On, przemawia i służy jak On. W końcu odtwarza Mistrza w taki sposób, że uczy innych żyć jak Jezus.
“Nie upodabniajcie się do tego świata, ale przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co dobre, co miłe Bogu i co doskonałe.”
— List do Rzymian 12,2
Nowicjat
Roczny nowicjat służy głębszemu poznaniu naszej wspólnoty, w której kandydat pragnie oddać się na służbę Bogu przez złożenie rad ewangelicznych. Jest to czas intensywnej pracy nad kształtowaniem swojego sumienia i budowania więzi z Bogiem i bliźnimi. Odchodzimy od zwyczajnego życia, by w ciszy i milczeniu, w samotności i bezsilności, w radości i trudnościach naśladować Jezusa ubogiego, czystego i posłusznego. Uczymy się też bycia dla innych i całkowitego poświęcenia swego życia Bogu.
Nowicjat, zmierza ku temu, żeby nowicjusze dokładniej rozpoznali Boże powołanie i to właściwe Towarzystwu Ducha Świętego, by doświadczyli sposobu życia naszej wspólnoty, uformowali umysł i serce jej duchem, a także by można było potwierdzić ich zamiar i zdatność. Przygotowuje ich zatem teoretycznie i praktycznie do życia zakonnego w naszej wspólnocie. Specjalnym zadaniem nowicjatu jest uwrażliwienie na działanie Ducha Świętego i wierność Jego natchnieniom. Ważnym zadaniem nowicjatu jest przygotowanie nowicjuszy do całkowitego oddania się Bogu na drodze rad ewangelicznych we wspólnocie zakonnej. Kształtowanie m.in.: właściwej relacji do dóbr materialnych; prostego stylu życia oraz postawy pracowitości, obowiązkowości będącej praktycznym wyrazem ślubu ubóstwa, rozwijanie zdolności kochania Boga i braci, z którymi się żyje, równowagi psychicznej i dojrzałości uczuciowej wyrażającej się pogodną, dojrzałą postawą, samokontroli i głębokich relacji międzyludzkich jak przyjaźń, koleżeństwo, braterstwo. Świadomi naszego związku z charyzmatem i duchowością bł. Gwidona z Montpellier i założonych przez niego wspólnot chcemy przekazać nowicjuszom znajomość historii Zakonu Ducha Świętego oraz nauczyć twórczej wierności wobec tego dziedzictwa. Ze względu na aspekt misyjny charyzmatu Towarzystwa pragniemy zapoznać nowicjuszy z dziełem misyjnym Kościoła i pracą misyjną Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego.
Czas formacji nowicjackiej przeżywa się w Domu Nowicjatu Towarzystwa Ducha Świętego, który znajduje się na terenie diecezji pelplińskiej w miejscowości Dąbrowa koło Wiela. Po pomyślnym zakończeniu nowicjatu otrzymujemy strój zakonny oraz składamy pierwszą czasową profesję rad ewangelicznych (pierwsze śluby).
Seminarium
Studia filozoficzno – teologiczne, trwające 6 lat, służą nam do zdobycia koniecznej w naszym życiu wiedzy filozoficzno – teologicznej. Podczas formacji seminaryjnej stopniowo poznajemy różne formy działalności duszpasterskiej i apostolskiej.
Wyższe Seminarium Duchowne Towarzystwa Ducha Świętego pod wezwaniem Świętego Krzyża znajduje się w Krakowie. Erygowane zostało 15 VIII 2012 w Uroczystość Wniebowzięcia NMP. Pierwszą siedzibą naszego seminarium jest obiekt udostępniony nam przez Polską Prowincję Księży Zmartwychwstańców przy ul. Ks. Pawlickiego 1. Rektorem seminarium jest ks. Wiesław Wiśniewski Moderator Towarzystwa Ducha Świętego.
.
Towarzystwo Ducha Świętego podejmuje z radością i pełną odpowiedzialnością troskę o całkowitą (ludzką, duchową, zakonną, intelektualną i pastoralną) podstawową formację swoich przyszłych kapłanów zgodnie ze wskazaniami Kościoła, w duchu charyzmatu i tradycji naszej wspólnoty.
Wyższe Seminarium Duchowne składa się z braci profesów, którzy po odbytym nowicjacie podejmują studia filozoficzne i teologiczne. W życiu wewnętrznym seminarzyści otwierają się na działanie Ducha Świętego, chcąc odtworzyć w sobie tę formę życia ubogiego, czystego i posłusznego, jaką obrał sobie Syn Boży przyszedłszy na świat. Temu procesowi służą codzienna Eucharystia, modlitwa, medytacja, kierownictwo duchowe, troska o ducha skupienia i ciszy wewnętrznej.
Wspólnotą seminaryjną kieruje rektor. Bezpośrednio z nim współpracują ojciec duchowny i prefekt studiów. Organem doradczym jest rada seminaryjna powołana spośród braci kleryków. Studia filozoficzno-teologiczne odbywają się na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, na specjalności kapłańskiej.
Celem formacji intelektualnej jest zdobycie przez seminarzystów gruntownej wiedzy filozoficznej, teologicznej, a także pedagogicznej i z zakresu aktualnych problemów. Wysoki poziom wiedzy pomaga im wzrastać w wierze oraz przygotować się do tego, by w przyszłości należycie głosili Ewangelię Życia i Miłości. Cykl wykładów z duchowości i historii Towarzystwa Ducha Świętego oraz teologii życia konsekrowanego pomaga im natomiast w przygotowaniu się do złożenia ślubów wieczystych. Ważnym elementem przygotowania do przyszłej posługi kapłańskiej jest wyrobienie w seminarzystach wewnętrznej postawy apostolskiej oraz zdobycie koniecznych umiejętności duszpasterskich, a także troska o kształt liturgii w seminarium, a także wyjazdy do placówek duszpasterskich w których realizowany jest charyzmat miłosierdzia na wzór bł. O. Gwidona z Montpellier. Niezwykle ubogacające są spotkania z ludźmi starszymi, chorymi i niepełnosprawnymi, wakacyjna posługa „grupom gwidonowym” oraz różnego rodzaju praktyki duszpasterskie.